ویژگی‌های ماگمایی و زمین‌دما-فشارسنجی توده ‌گابرویی وناکو، جنوب‌شرق صحنه با استفاده از شیمی دو کانی پیروکسن و پلاژیوکلاز

توده گابرویی وناکو در جنوب‌شرقی صحنه، در غرب ایران و در امتداد پهنه افیولیتی زاگرس قرار دارد. این توده، دارای ترکیب کانی‌شناسی پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و اولیوین است و در محدوده گابرو و گابروی اولیوین‌دار قرار می‌گیرد. داده‌های حاصل از تجزیه ریزکاو الکترونی بیانگر آن است که پلاژیوکلازها از نوع لابرادوریت با گستره ترکیبی An60.31-67.53 هستند و در دمای 950 درجه سانتیگراد و فشار پایین متبلور شده‌اند. پیروکسن‌ها نیز از نوع دیوپسید هستند و در گستره کلینوپیروکسن‌های فشار متوسط تا پایین قرار گرفته‌اند. این کانی در دمایی بین 800 تا 1120 درجه سانتیگراد متبلور شده است. مقادیر ناچیز Fe3+ در پیروکسن‌ها و مقادیر متوسط آنورتیت در پلاژیوکلازها، نشانگر فوگاسیته پایین اکسیژن در ماگمای تشکیل‌دهنده این سنگ‌ها است. میزان بالای Al2O3 در کلینوپیروکسن‌ها و الگوی عناصر نادر خاکی بهنجار شده با کندریت، بیانگر شکل‌گیری این سنگ‌ها از تفریق یک ماگمای توله‌ایتی است. با توجه به موقعیت ژئودینامیکی منطقه کرمانشاه و تمایل بعضی از نمونه‌ها به محدوده ماگماهای کالک‌آلکالن، محیط تکتونیکی آنها بیشتر سوپراسابداکشن است تا شکا‌ف‌های میان اقیانوسی عادی.